Uwielbiam makaron ze szpinakiem. W czasie detoksu natomiast jedyną dozwoloną formą makaronu było tagliatelle - oczywiście warzywne. Miałam dylemat, czy zrobić je z marchewki czy cukinii, więc wykorzystałam obie opcje i zrobiłam mieszane. Świetne makarony warzywne można robić posiadając spiralizery lub chociażby tzw. nożyki julienne, dzięki którym warzywa krojone są na cienkie paski w stylu spaghetti.

Ja miałam taki nożyk, ale niestety po kilku użyciach się zepsuł. Dlatego musiałam posłużyć się zwykłą obieraczką do jarzyn. Powstały długie wstążki warzywnego tagliatelle. A z dodatkiem szpinaku powstało przepyszne danie wspomagające oczyszczenie organizmu z toksyn.

Cukiniowo marchewkowe tagliatelle ze szpinakiem - przepis

• 1 cukinia
• 3 duże marchewki
• 2 cebule
• opakowanie mrożonego szpinaku (450g)
• 2 ząbki czosnku
• do smaku sól himalajska, pieprz, mielona gałka muszkatołowa

Cebulę pokroić jak kto lubi i podprażyć ją chwilę na suchej patelni po czym dodać mrożony szpinak.

Cukinię i marchewkę umyć i pokroić obieraczką na długie paseczki. Cukinia na surowo jest ok, ale marchewkę warto sparzyć wrzątkiem lub nawet chwilkę pogotować żeby lekko zmiękła.

Kiedy szpinak już się rozmrozi dodajemy przyprawy i nasze cukiniowo marchewkowe tagliatelle. Mieszamy i podajemy póki ciepłe.

Kiedy pomyślałam o zrobieniu takiej sałatki, to w mojej głowie wyglądała ona nieco inaczej. Użyte zostały 3 składniki, a na talerzu miały wyjść 3 okręgi. Zaczynając od zewnątrz - zielony z sałaty, pomarańczowy z marchewki i w samym środku jabłko. Wyszło natomiast coś w rodzaju piramidki, czy trzywarstwowego kopczyka.

Przygotowanie jest szalenie proste, a uczucie sytości utrzymuje się długo.

Sałata masłowa z marchewką i jabłkiem - przepis

Składniki na jedną osobę

• pół główki sałaty masłowej
• 1 marchewka
• 1 jabłko
• zioła prowansalskie
• cynamon
• sól himalajska
• pół cytryny

Wszystkie składniki wypłukać, marchewkę obrać. Bezpośrednio na talerz rwać liście sałaty masłowej. Skropić lekko sokiem z cytryny , oprószyć solą himalajską i ziołami prowansalskimi. Na sałacie ułożyć startą marchewkę i również skropić sokiem z cytryny i oprószyć solą himalajską. Ostatnia warstwa to jabłko starte razem ze skórką - skropione sokiem z cytryny i oprószone lekko cynamonem.

W moim domu zupę ogórkową gotuje się z ogórków specjalnie na ten cel przygotowanych. Są one jeszcze przed procesem kiszenia utarte na tarce, zasypane odpowiednią ilością soli i świeżym koperkiem. Po puszczeniu soku wkłada się je do słoików i bez konserwacji wynosi do piwnicy, gdzie powoli się kiszą i czekają na swój czas.

Tradycyjna zupa ogórkowa kojarzy mi się jednak bardzo mocno z zupą gotowaną na wywarze mięsnym i koniecznie dodaną na koniec gotowania zasmażką. Taką zawsze jadłam i taką uwielbiam. A jeśli do tego jest z makaronem to mogłabym ją jeść bez opamiętania. Ale jak zrobić zupę ogórkową na oczyszczenie organizmu z toksyn, kiedy właściwie wszystkie składniki, które nadają jej tak uwielbiany przeze mnie smak, są zakazane? Miałam obawy, ale udało się.

Jak zrobić zupę ogórkową

Potrzebne składniki:

• 3 litry wody
• pół łyżeczki kminku
• 6 ziaren ziela angielskiego
• 4 liście laurowe
• 4 duże marchewki
• 1 pietruszka (korzeń)
• 1/4 selera
• słoik ogórków do zupy (u mnie ok 350ml)
• sól i pieprz do smaku

Do zimnej wody dodać kminek, ziele angielskie i liście laurowe. Zagotować. Warzywa umyć, obrać i zetrzeć na tarce. Kiedy woda z przyprawami się zagotuje dodać warzywa i pogotować ok. 5 minut. Po tym czasie wyłączyć gaz i dodać do zupy ogórki. Jeśli jest taka potrzeba doprawić solą i pieprzem.

Jedyne czego mi w tej zupie brakowało to świeży koperek. Chyba podczas szykowania ogórków w słoikach było go za mało pod ręką. Ale gotując zupę też niestety akurat nie miałam w domu. Ale mimo wszystko zupa wyszła bardzo dobra. I udowodniłam sobie, że można ugotować dobrą zupę ogórkową bez mięsa i zasmażki.

Rukola, mimo że wciąż mało popularna w Polsce, powoli zbiera coraz większe grono zwolenników. Dla mnie do niedawna także była czymś nieznanym. A warto ją poznać, ponieważ jest niskokaloryczna i zawiera mnóstwo składników korzystnych dla zdrowia.

Liście rukoli mają kształt miecza, trochę przypominają nasz pospolity mniszek lekarski. Smak jest ostry i wyrazisty. Dzięki temu świetnie komponuje się we wszelkiego rodzaju sałatkach, jak również doda nieco charakteru daniom z mięsa czy ryb.

Rukola - właściwości odchudzające i lecznicze

Warto po nią sięgnąć, kiedy jesteśmy na diecie. Ma mnóstwo błonnika oraz jedynie 25kcal w 100 gramach. Szybko syci, a dodatkowo ułatwia trawienie oraz pomaga oczyszczać organizm z toksyn wspomagając usuwanie szkodliwych produktów przemiany materii.

Swój ostry piekący smak zawdzięcza obfitości aminokwasów siarkowych o właściwościach bakteriobójczych oraz glukozynolanom chroniącym przed nowotworami oraz zwiększającymi odporność.

Jakby jej zalet wciąż było mało, rukola jest świetnym źródłem żelaza, wapnia i magnezu. Poza tym ułatwia przyswajanie żelaza także z innych produktów. Jest również dobrym źródłem witamin z gruby B, witaminy C i K, kwasu foliowego i karotenoidów. Te ostatnie dobrze wpływają na zdrowie oczu.

Jak więc widzisz, rukola jest bogata w składniki odżywcze i witaminy, więc warto włączyć ją do swojego menu. Z powodzeniem można ją uprawiać samemu nawet w doniczce na parapecie czy balkonie. Nie jest wymagająca i każdy sobie z nią poradzi.

Zanim jednak wyhodujemy ją sami, zachęcam do przygotowania sałatki z tej, którą dostaniemy w sklepie lub na targu.

Sałatka z rukoli - składniki

• Rukola - opakowanie 100g
• 2 pomidory
• 2 łodygi selera naciowego
• Kawałek cukinii (ok. 10cm)
• Plasterek cytryny (ok. 1cm)
• Sól i pieprz do smaku

Sałatka z rukoli - przepis

Wszystkie składniki sałatki dokładnie umyć. Rukolę wrzucić do miski (nie trzeba rozdrabniać). Pomidory pokroić w ósemki, seler naciowy w plasterki a cukinię w półplasterki i wszystko dodać do rukoli. Całość skropić sokiem z cytryny i doprawić do smaku solą i pieprzem.

Ja taką sałatkę zjadłam na śniadanie i podałam z ciepłym barszczem z domowego zakwasu z buraków. Z takich ilości składników wyszły 2 duże porcje, po których sytość trwała kilka godzin.

Sałatka ta świetnie nadawałaby się także jako dodatek do obiadu - do pieczonego kurczaka, czy do ryby. A po detoksie fajnie było by tam dodać jajko i trochę oliwy lub oleju lnianego. Jeśli masz jakiś swój ciekawy sposób na przygotowanie rukoli, podziel się proszę nim w komentarzu. Chętnie wypróbuję różne opcje.

W jednej ze swoich wędkarskich gazet, mój tata natrafił nie dawno na przepis na rybę parzoną z warzywami. Przepis ten zainteresował go na tyle mocno, że postanowił sam go wykorzystać. Efekt był taki, że wczoraj na kolację jedliśmy iście królewskie danie :)

W oryginale był to okoń, ale równie dobrze można wykorzystać sandacza, czy szczupaka. My posiadaliśmy właśnie tego ostatniego. Smak potrawy po prostu rozkłada na łopatki. Poza tym jest bardzo zdrowa, ze względu na to, że wszystko jest parzone, a nie smażone. Z przygotowaniem poradzi sobie nawet osoba, która niekoniecznie grzeszy talentem kulinarnym.

Potrawa idealna dla smakoszy, amatorów dań wykwintnych, a także wszystkich miłośników kuchni lekkiej i zdrowej.

Szczupak parzony w warzywach

SKŁADNIKI:

• okoń, sandacz lub szczupak o masie ok. 1 kg
• 2/3 szkl marchwi pokrojonej w kostkę (0,5-1cm)
• 1/3 szkl korzenia selera pokrojonego w kostkę
• 1/3 szkl korzenia pietruszki pokrojonego w kostkę
• 1/2 szkl pokrojonej w paski kapusty
• 1/4 szkl cebuli pokrojonej w kostkę
• 1 cytryna
• 8 ugotowanych na twardo jajek
• 2 listki laurowe
• 4-6 ziarenek ziela angielskiego
• 1 kostka masła
• 2 łyżki tartego chrzanu
• natka pietruszki
• sól

PRZYGOTOWANIE:

1. Rybę oskrobać i oprawić wycinając skrzela i zostawiając głowę (nasza ryba głowy już nie miała). Skropić sokiem z całej cytryny wewnątrz i na zewnątrz. (W przepisie radzą, by nie rezygnować z tej czynności, gdyż cytryna uszlachetnia smak parzonej ryby, przy czym samego kwasu w potrawie nie czuć).
2. Natrzeć rybę wewnątrz solą (na 1kg ryby wystarczy płaska łyżeczka).
3. Rybę ułożyć w brytfannie (jeśli się nie mieści można odciąć płetwę ogonową i ostatecznie głowę, którą jednak na końcu warto ułożyć na półmisku, aby ryba sprawiała wrażenie całej).
4. Rybę zasypać pokrojonymi warzywami, dodać listki laurowe i ziele angielskie oraz 1 łyżeczkę soli. Wszystko zalać zimną wodą w takiej ilości, by zakryć rybę.
5. Przykryć pokrywką i wstawić na ogień. Gdy woda zacznie wrzeć poczekać minutę, po czym wyłączyć palnik. Ryba ma się parzyć 20 minut (w tym czasie absolutny zakaz odkrywania pokrywki).
6. Chrzan utrzeć z połową masła i natką pietruszki. Drugą połowę masła wrzucić na patelnię, rozpuścić i lekko zezłocić (uważać, żeby nie przypalić na brązowo).
7. Rybę wyjąć z wody uważając, aby się nie przełamała. Ułożyć na półmisku. Do jamy brzusznej włożyć masło utarte z chrzanem. Rybę obłożyć warzywami, z którymi się parzyła, oraz gotowanymi jajkami pokrojonymi w ćwiartki.
   
8. Całość polać przesmażonym masłem.

Teraz, kiedy piszę ten przepis ponownie czuję smak tej potrawy. I nie mogę wprost doczekać się powtórki :) Muszę przyznać, że nie przypominam sobie, żebym kiedykolwiek jadła smaczniejszą rybę. Potrawa ta doskonale nada się zarówno na obiad, jak i na kolację.

Ze względu na sposób przygotowania (parzenie), sporą ilość białka i warzyw jest wprost idealnym posiłkiem dla wszystkich dbających o linię.

Wypróbuj i podziel się opinią w komentarzu.